ODROBACZANIE PSÓW
Jakie pasożyty mogą wystąpić u psa?
Pasożyty zewnętrzne: pchły, kleszcze, wszy i wszoły, ćmianki/muchówki, komary oraz roztocza.
Pasożyty wewnętrzne: glisty, włosogłówki, tasiemce, tęgoryjce, nicienie sercowe, nicienie podskórne i nicienie płucne.
Jak często odrobaczać psa?
Odrobaczanie szczeniąt należy rozpocząć w wieku 2-3 tygodni.
Przez okres karmienia mlekiem matki powinno się powtarzać co 2 tygodnie, a po odsadzeniu od matki co miesiąc do 6 miesiąca życia.
Dorosłe zwierzęta najlepiej odrobaczać 4 razy w roku.
Jak możemy odrobaczać zwierzę?
Warto skorzystać z porady lekarza weterynarii, który dobierze odpowiedni preparat- mogą to być tabletki, pasty, zawiesiny czy preparaty spot-on.
Dobieramy odpowiednie stężenie i dawkę preparatu na podstawie masy ciała.
Warto przed odrobaczaniem zbadać kał aby przeprowadzać odrobaczanie celowane z użyciem konkretnych preparatów.
Czy możemy zarazić się pasożytami od psa?
Profilaktyczne odrobaczanie psów jest ważne dla naszych czworonogów, ale również dla nas.
Jak najbardziej można zarazić się od zwierzęcia m.in. takimi zoonozami: toksoplazmoza, włośnica, toksokaroza, bąblowica, dirofilarioza…
Skąd się biorą pasożyty u psa?
Zakażenie w łonie matki, po urodzeniu- poprzez mleko suki, drogą pokarmową, poprzez wydzieliny fizjologiczne chorego zwierzęcia, poprzez skórę, a także poprzez kopulację.
Jakie mogą być objawy związane z inwazją pasożytów?
Do niepokojących objawów należy: biegunka, wymioty, zmiana zachowania( ocieranie o przedmioty, nadmierne drapanie), powiększony brzuch, obecność krwi oraz śluzu w kale, utrata masy ciały, wzdęcia, apatia, brak apetytu
ale także objawy oddechowe oraz matowa, pozbawiona blasku sierść.
Oprócz regularnego odrobaczania psa ważne jest aby sprzątać odchody po naszych pupilach, ponieważ odchody zarażonego psa stanowią zagrożenie dla innych zwierząt i ludzi.
Najczęściej spotykanymi w Polsce pasożytami zewnętrznymi są pchły – pchła psia i pchła kocia, kleszcze, wszy, wszoły, komary i liczne roztocza m.in. świerzb uszny, świerzb drążący czy demodekoza. Ektopasożyty mogą sprzyjać zarażeniom bakteriami, wirusami lub innymi pasożytami. Ponadto mogą wywoływać zmiany zapalne skóry, świąd, a niekiedy silne reakcje alergiczne. W celu zapobiegania inwazjom ektopasożytów stosuje się preparaty zabezpieczające zwierzęta, których działanie polega na odstraszaniu lub zatruwaniu pasożytów. Na rynku dostępne są preparaty w postaci kropli spot on, sprayów, obroży lub tabletek.
Lek.wet. Zofia Maksimowicz
Saneczkowanie jest zachowaniem związanym z wystąpieniem świądu w okolicy okołoodbytowej u psa. Bardzo często właściciele podają je jako objaw zarobaczenia. Jak najbardziej ma to swoje uzasadnienie, gdyż niejednokrotnie przy zarażeniu pasożytami jelitowymi mamy do czynienia z takim zachowaniem. Aczkolwiek pokaźna większość przypadków saneczkowania wynika z nieopróżnionych, zatkanych, a nawet będących w stanie zapalnym gruczołów okołoodbytowych. W związku z tym nie wolno pod żadnym warunkiem lekceważyć tego typu objawów. Zatkanie gruczołu okołoodbytowego wywołuje jego stan zapalny, który nieleczony może prowadzić do bardzo przykrych konsekwencji dla naszego pupila. Jeżeli zauważymy, że nasz pies saneczkuje jest to sygnał aby udać się z nim do lekarza weterynarii w celu skontrolowania gruczołów okołoobdytowych.
Często słyszy się o różnych metodach usuwania niechcianego pasożyta tj. kręcenie zgodnie z ruchem wskazówek zegara, kręcenie w przeciwną stronę, ściskanie, wyciąganie na siłę, smarowanie masłem, przypalanie itp.
Aby prawidłowo usunąć kleszcza należy przy pomocy odpowiedniej pęsety bądź łapek podważyć kleszcza (w przypadku łapek), bądź chwycić (w przypadku pęsety) u podstawy. Następnie powinno się wykonać kilka ostrożnych obrotów w lewo bądź w prawo i tym sposobem usunąć pasożyta. Dzięki zastosowaniu tej metody mamy bardzo duże szanse na pozbycie się kleszcza w całości. Miejsce ukąszenia należy przemyć i odkazić np. wodą utlenioną. Trzeba także upewnić się czy głowa kleszcza nie pozostała w skórze naszego zwierzaka.
Należy jednak pamiętać, że w razie wątpliwości bądź braku zaufania do posiadanego sprzętu trzeba skontaktować się z lekarzem weterynarii, który fachowo pozbędzie się pasożyta ze skóry Państwa pupila. W żadnym wypadku nie wolno podejmować czynności tj.: smarowanie kleszcza, przypalanie, czy ściskanie go, gdyż w ich wyniku pasożyt zaczyna wydalać duże ilości śliny do organizmu gospodarza co znacząco zwiększa szansę zarażenia chorobami odkleszczowymi.
Przy Bażantarni to ulica przynależna do Natolina, części warszawskiej dzielnicy Ursynów.
Przychodnia Przy Bażantarni to nie tylko nazwa sama w sobie, to również nazwa ulicy, przy której się znajdujemy.
Nomen omen? A jednak – bo wszystko, co robimy, robimy w trosce o zwierzęta. Leczymy psy, koty, drobne ssaki, gady oraz PTAKI.
Dla miłośników historii krótkie wyjaśnienie praźródeł nazwy. Dawno, dawno temu słynny król Jan III Sobieski miał tutaj swoją podstołeczną rezydencję; urządził nawet królewski zwierzyniec. W XVIII wieku król August II Mocny przekształcił zwierzyniec w miejsce hodowli i polowań na bażanty. I tak powstała zwana aż do dzisiaj nazwa Bażantarnia.
Na szczęście, jeśli chodzi o nas, nie polujemy, tylko pomagamy zwierzętom.
Aby dalej móc dostarczać Ci coraz lepsze usługi, potrzebujemy zgody na lepsze dopasowanie treści marketingowych do Twojego zachowania. Dbamy o Twoją prywatność. Nie zwiększamy zakresu naszych uprawnień. Twoje dane są u nas bezpieczne, a zgodę możesz wycofać w każdej chwili na podstronie polityka prywatności.
ZGADZAM SIĘ POLITYKA PRYWATNOŚCI